Oι φίλοι της νονάς σου!

Σου ευχόμαστε Ευθυμία να είσαι πάντα ευτυχισμένη, όμορφη και έξυπνη όπως η νονά σου που σήμερα έχει κλέψει την παράσταση! Βίκη και Χρήστος. ΥΓ: Ξεχάσαμε να σου ευχηθούμε να είσαι πάντα ερωτευμένη.

Σήμερα, παρευρέθηκα για πρώτη ουσιαστική φορά σε βαφτίσια. Τις προηγούμενες φορές ή ήμουνα μέρος αυτής ή με σέρνανε οι γονείς μου χωρίς να καταλαβαίνω και πολλά… Μέρος αυτής, ήμουνα στη δική μου βάφτιση, που ευτυχώς, είχα την τύχη να τη δω μιας και τότε η χρήση της βιντεοκάμερας είχε διαδοθεί για την κάλυψη κοινωνικών εκδηλώσεων – ιερών μυστηρίων. Ήμουνα επίσης μέρος και στη βάφτιση του μικρού μου ξαδέρφου. Κρατούσα τη λαμπάδα!! Μπουλούκας ήμουν… και στις δύο περιπτώσεις.. :-‘P Από την άλλη πλευρά, όταν οι γονείς μου με πέρνανε μαζί τους σε βαφτίσια, το μόνο που θυμάμαι, έτσι πολύ χαρακτηριστικά, ήταν ότι πέρναμε θέσεις και με το πάμε, πηγαίναμε στη νονά ή στο νονό της κάθε περίπτωσης και ο πρώτος έπαιρνε το υψηλότερο χρηματικό έπαθλο. Ήταν όμως αυτό σε βαφτίσια ή σε γάμους αυτό και εγώ έχω μπερδευτεί. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι πέρναμε μπουμπουνιέρες και ένα γλυκό στο καπάκι…η γνωστή σε όλους παστούλα. Εδώ θα πρέπει να επισημάνω ότι αφού βγαίναμε από την εκκλησία υπήρχε ο σχολιασμός της μουμπουνιέρας. «Αααα τι ωραία..lapin είναι…»

Σήμερα όμως ήταν πολύ διαφορετικά. Η νονά ήταν καλή μου φίλη HollandGirl και αυτό που ξεχώρισε ήταν το Ποντς…καρπουζιού :-‘P

Πως φαίνονται οι αλκοολικοί... Ξενυχτισμένος λοιπόν, από εχθές σηκώθηκα μέσα στα άγρια χαράματα (10:30) για να ετοιμαστώ.. «Χρήστο τι βάζουμε τώρα;» αναρωτήθηκα. «Έχει και πολύ ζέστη» επίσης αναρωτήθηκα.. Μετά από καμία δυο αλλαγές πουκαμίσων και παντελονιών και τη συνειδητοποίηση ότι Χρήστο χρειάζεσαι ρούχα, κατέληξα στο τσαχπίνικο συνδυασμό μπλουζίτσα, παντελόνι, ανοιχτόχρωμα και τα δυο. Απορροφητική φανέλα από μέσα για να μην ιδρώσω και φαίνεται, πέδιλα και έφυγα για το Πανόραμα. Δεν ήμουν μόνος συνοδευόμουν από τη φραουλίτσα business woman, όνομα και πράγμα.. Σε αυτό το σημείο πρέπει να ευχαριστήσω την καλή ψύξη του 58 που μας κράτησε σε καλή θερμοκρασία..

Λοιπόν, για να μην πολυλογώ, γιατί από ότι βλέπω επεκτάθηκα κατά πολύ και μετά θα βαριέστε να με διαβάσετε, ήθελα να πω, ότι είχα ξεχάσει πως είναι να παρευρίσκεσαι σε μία βάφτιση, σ’ ένα γάμο, σε μία «κοινωνική εκδήλωση μυστήριο» όπως θα έλεγα χιουμοριστικά. Για κάποιους, αυτό το τελετουργικό έχει ιδιαίτερη σημασία ανεξάρτητα από το πόσο εμείς σνομπάρουμε το όλο θέμα κρίνοντας τη σκοπιμότητα του. Πας εκεί για να τιμήσεις τους ανθρώπους που έχουν την απέραντη χαρά, να βαφτίζουν την κόρη τους, τον γιο τους, να παντρεύονται! Σήμερα, το χάρηκα πάρα πολύ και ήθελα να είμαι λίγο περισσότερο προετοιμασμένος, να του δώσω περισσότερο σημασία και να χαρώ μαζί με τη φίλη μου, που σήμερα έγινε πνευματική μητέρα μίας πολύ γούτου-γούτου μπουμπούκας. Το όνομα που της δόθηκε Ευθυμία. (Φαίη θα την φωνάζετε..) Ήταν υπέροχα!