Στη ζωή...

...σου έμαθαν πως όλα είναι θέμα αποφάσεων.

Μία απόφαση θα καθορίσει τη ζωή σου. 
Θα καθορίσει τον τρόπο σκέψης σου για τη ζωή που έρχεται. Θα τη σκέφτεσαι με τη σκοπιά της ειλιμμένης απόφασης, γιατί;

Γιατί, για κάποιο λόγο έμαθες να νιώθεις ενοχές για τις αποφάσεις σου και κυρίως γι' αυτές που σε οδήγησαν στις υποκειμενικά λανθασμένες πράξεις.

Έχουμε εφεύρει τη ζημιά, για να μας προκαλεί ζημιά. Κακό, στη ψυχολογία μας. Και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι, γιατί ανακαλύψαμε τις "επιζήμιες" αποφάσεις. Κάποιος, εγώ δηλαδή, θα έλεγε ότι τις ανακαλύψαμε για να μην τα παρατάμε εύκολα.

Κάποιος άλλος, εγώ πάλι, θέλω να πάρω την απόφαση να μη σκεφτώ, αλλά πρέπει να σκεφτώ. Μου το "λένε" συνέχεια...Πρέπει, πρέπει... Στο τέλος οι ανάγκες και οι αποφάσεις  που πέρνεις  μετατρέπονται σ' ένα Πρέπει και είναι πολύ κρίμα, γιατί είναι πολύ αργά για να το αλλάξεις και πρέπει...

Με αγάπη από την ξενιτιά.