Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Δεν υπάρχει δικαιολογία, απλά επιθυμία. Πολλή μαυρίλα έπεσε εδώ μέσα και δε μου αρέσει...αλλά δεν έχω το χρόνο και την πολυτέλεια του υπολογιστή μου για ένα άσπρισμα...από Σεπτέμβρη που θα δροσίσει.
Δε βαριέσαι αυτό δε θα μου στερήσει τη δυνατότητα να γράψω.
Στη φασαρία του Ιντερνετ καφέ και με φόντο το γαλάζιο της Αλεξανδρούπολης δράττομαι της λίγης ώρας που κατέχω και καταγράφω τη διάθεσή μου να γράψω κάτι και να το μοιράστω. Give it 2 Me!
YEAH!!!!
Δε βαριέσαι αυτό δε θα μου στερήσει τη δυνατότητα να γράψω.
Στη φασαρία του Ιντερνετ καφέ και με φόντο το γαλάζιο της Αλεξανδρούπολης δράττομαι της λίγης ώρας που κατέχω και καταγράφω τη διάθεσή μου να γράψω κάτι και να το μοιράστω. Give it 2 Me!
YEAH!!!!
4 comments:
Καλέ να τος!
Πώς πάει ο Ελληνικός στρατός;
Που με χάνεις που με βρίσκεις όλο στο στρατό είμαι...:-'p Κάθε μέρα συνηδειτοποιώ ότι θα τα κατάφερνε μια χαρά και χωρίς εμένα Γιώργο. Με μαθαίνει να βρίζω, να σκουπίζω, να μη ν κοιμάμαι, να τρώω ΤΙΣ αηδίες και να γκρινιάζω..μπιριμπιριμπιριμπιρι...
Σώπα και πέρασε! Μέχρι να πεις Sticky and Sweet Tour!
:P:P:P:P:P Εμ θα το πω!?!
Post a Comment