Πρωτοβουλία των Bloggers

Τετάρτη 29 Αυγούστου, στις 7 η ώρα το απόγευμα θα συγκεντρωθούμε όλοι στην πλατεία Συντάγματος αλλά και σε κάθε κεντρική πλατεία κάθε πόλης σε ολόκληρη τη χώρα. Φορώντας μαύρα.

Αποδοκιμάζουμε χωρίς συνθήματα και πολύχρωμες σημαίες. Πενθούμε για την απώλεια των συνανθρώπων μας χωρίς να συνδέουμε την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή με προεκλογικές σκοπιμότητες. Δίνουμε το παρόν και στεκόμαστε απειλητικά απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τραγωδία για οποιοδήποτε όφελος.

Φίλε μήπως έχεις...;

Γιατί είμαστε τόσο εξαρτημένοι από την αγάπη; Πρεζάκια της αγάπης. Μου ακούγεται σαν τα αρκουδάκια της αγάπης τα οποία όμως μοιράζουν την αγάπη τους χωρίς να αποζητάνε τη αγκαλιά κάποιου παιδιού…

Εθισμένοι στην αγάπη… Αν δεν την λάβουμε μία ημέρα την έχουμε βάψει… Αρχίζουν οι αμφιβολίες, οι καταθλίψεις, πέφτει η ψυχολογία μας, σκατά. Που είναι αυτό που μας φτιάχνει; Που; Τώρα;!

Ακόμα και η ιδέα της, μας ανεβάζει στα ουράνια λες και έχουμε όντως λάβει μια ναρκωτική ουσία.

Κάλλιστα λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε πως οι άνθρωποι που κάνουν χρήση ναρκωτικών αποζητούν λίγη αγάπη ή την ιδέα ότι τους αγαπάνε…γιατί έχουν χάσει πλέον την ελπίδα τους.

Ασυνάρτητες σκέψεις, γιατί και εγώ νομίζω πως θέλω τη δόση μου…

Τη δόση που όπως όλες πληρώνονται…

Την αγάπη μου.. που νιώθω ότι πολύ δύσκολα μπορώ να δώσω.

Την αγάπη τη νιώθω σαν απαγορευμένη..

..να μην εκτεθείς, πληγωθείς, γελοιοπηθείς, να μη νιώσεις ότι δεν τα καταφέρνεις μόνος σου...και όλα αύριο θα τα έχεις ξεχάσει, γιατί πιθανόν θα έχεις βρει κάπου τη δόση σου. Ευτυχία.

Post it

Κάποιος μου το σιγοψυθύρισε μέσα στις σκέψεις μου..

"Πίστεψε σε αυτόν που πίστεψε σε εσένα και σε έφερε σε αυτόν τον κόσμο."

Σήμερα

"Με θέα την παραλία..."

"Τι ωραίο παιδί"

"Έρχεται προς το μέρος μας αλλά εμείς θα κάτσουμε για φαγητό"

"Έρχονται και αυτοί προς τα εδώ...Θα κάτσουν στο ίδιο μέρος με εμάς!"

"Χμμ εδώ που θα κάτσουμε δε θα τον βλέπω ή! Kάτσε, που πηγαίνει..;"

":-') Κάθεται με θέα προς έμενα και εγώ με θέα προς σε αυτόν και τη θάλασσα. Tέλεια!"

"Τι ωραίο παιδί.."

"Τι ωραία χείλια.. σώμα.."

"Με κοιτάει;"

"Με κοιτάνε οι γονείς μου;"

"Τι να φάω..θέλω κάτι χορταστικό. Λες να φάω σνιτσελ με εκείνη τηn κρέμα γάλακτος και τα μανιτάρια;"

"Σνίτσελ-χορταστικό ή ψαρικά;"

"Παρήγγειλαν και τα παιδιά.."

"Πως θα μπορούσα να κάνω κάτι μαζί του.."

"Κοιτάει;"

"Με είδε που τον κοιτάω;"

"Πω πω δεν ντρέπομαι. Πως κάνω έτσι..."

"Αχ μου αρέσει πολύ, τι θα μπορούσα να κάνω.;"

"Φεύγουν.. :-'("

"Περνάν από δίπλα μας.."

"Έλαααα.. στην παρέα μας φαντάρεε...Πλούταρχος, μου το θυμίζει. Το είπε και αυτός! Με άκουσε, όταν το είπα! :-')"

'ή το έχουν σκεφτεί και άλλοι..; "

" θα το ρωτήσω ίσως.."

"Φεύγουμε.."


"Μουσικούλα...;"

":-'), τι ωραίο τραγούδι.."





"Ο αέρας χτυπάει δυνατά το χέρι μου..και συνειδητοποιώ ότι σκέφτομαι.."

Quotes

"The circle has no beginning"

Mister Potter we meet each other again...

Για τους φανατικούς..23/08/07...έρχεται.



Για τους "They Know Their Names" ...δεν κρατιέμαι..
Potter Parodius!

Question mark

-μπερδεύτηκα
>βγάλε το ερωτηματικο
-α οκ
-το εβγαλα
>όλα ειναι καλύτερα χωρίς το ερωτηματικό

"Confessions" Line

"You cannot rely on other people make you happy". The most of us are expecting the other half to fulfill our hearts with joy and happiness. In whom or what for sure you can rely on? Dreams? Family? God? Job? Ourselves? All these seems the same to me…You can’t rely to any of them.

“I am happy ohhh so happpyyyy

I feel happy and witty and GAAYYY!”