Est-ce que tu parles photo?
Η νέα διεθνή γλώσσα...
Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να το μοιραστώ με την ιστολογιόσφαιρα...Παρόλαυτα άρχισα να γράφω και να δω τι θα κάνω στο τέλος...
Η σημερινή μου ανάρτηση αναφέρεται σε ένα από τα όνειρα που στοίχειωσαν το χθεσινό μου ύπνο..Λέω σε ένα, γιατί εχθές παραδόξως είδα πέραν του ενός.
Αυτό που μου έχει εντυπωθεί σαν εικόνα απο τον χθεσινό εν δυνάμει εφιάλτη είναι η ανακοίνωση..
..Μέσα στον απόλυτο λήθαργο του ύπνου κάποια στιγμή άρχισε το ασυνείδητο, το συνειδητό δεν γνωρίζω, να προβάλει εικόνες χωρίς νόημα και ούσια, να προβάλει το περιβάλλον ενός νοσοκομείο και την εικόνα ενός γιατρού να μας ανακοινώνει την παρουσία όγκου σε κάποιο σήμειο του εγκεφάλου.. αυτή τη στιγμή που το διαβάζω μου φαίνεται αστείος ο τρόπος που αποδίδεται λέκτικα, γιατί όμως; Ένιωσα ανήμπορος εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούσα να το πιστέψω και έλεγα στον εαυτό μου δεν μπορεί να είναι αλήθεια, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. Χρήστο πρέπει να ξυπνήσεις...ξέρεις ότι είναι όνειρο, είναι ΟΝΕΙΡΟοο! :-'(
Είναι από τις φορές που δε θέλω να ονειρεύομαι..παρόλαυτα γίνεται ασυνείδητα κατά τη διάρκεια του ύπνου...η άλλη πλεύρα των ονείρων όπου είναι σκληρή όσο η πραγματικότητα..ή μάλλον δανείζεται τη σκληρότητα της καθημερινότητας.
Χέρια Ψηλά και όλα τα φτάνωω..! Τελικά δεν ήταν τυχαίο, που είχα ανατριχιάσει και ενθουσιαστεί τόσο πόλυ, όταν πρωτοάκουσα το συγκεκριμένο τραγούδι. Μου το είχε στείλει ο γνωστός και μη εξαιρετέος dreamer Κώστας να το ακούσω και από τότε το λάτρεψα. Ο για κάποιους ξεπατικοσιάρης (neverlandean άκου :-'P, παρόλαυτα σεβαστή η άποψη σου ) εχθές κατάφερε να γεμίσει ξανά για τρίτη φορά το Θέατρο Γης που ήταν κατάμεστο από πολύ νωρίς σε σήμειο να πάμε μία ώρα νωρίτερα και να μη βρούμε να κάτσουμε. Όλες οι ηλικίες με αποκορύφωμα τα παιδάκια που είχαμε μπροστά μας που δεν κάθονταν στα αυγά τους και τους γονείς τους να είναι χειρότεροι από αυτά, η συναυλία του Μιχαλή Χατζηγιάννη ήταν υπέροχη.
Φωτογραφικό υλικό τεκμηρίωσης..